23/07/2021, Του Σιενέρ Λεβέντ
Ντρεπόμαστε εμείς εξ ονόματός τους. Ντρεπόμαστε εξ ονόματος της κοινότητάς μας, της πατρίδας μας. Εκείνοι δεν ντρέπονται. Το λένε. Έβαλαν έναν τέτοιον άνθρωπο επικεφαλής μας, που είναι ο πάτος της κολακείας.
Σκύβει μπροστά στον Ταγίπ Ερντογάν σαν να κάνει μετάνοιες μπροστά στον Θεό, δεν ξέρει πλέον τι θα πει για να κερδίσει την εκτίμησή του. Καθημερινά επαναλαμβάνει τα ίδια πράγματα σαν ένα κουρδισμένο ρομπότ. Σάμπως και δεν ξέρει τίποτα άλλο. Κάθε μέρα δύο κράτη. Κάθε μέρα κυριαρχία. Κάθε μέρα μητέρα πατρίδα. Κάθε μέρα ευγνωμοσύνη. Λέγοντάς τα τρελαίνεται μια μέρα ο άνθρωπος. Τρελαίνεται και ακούγοντάς τα. Δεν υφίσταται εδώ αυτό που ονομάζεται ψυχική υγεία. Είμαστε ένα πλήρες τρελοκομείο. «Θα κόψουμε τα χέρια εκείνων που επιχειρούν να κόψουν τον ομφάλιο λώρο μας με την Τουρκία», λέει ο άνθρωπος. Ομφάλιος λώρος! Είμαστε κολλημένοι, λέει! Έβαλε στο κεφάλι τη συγκόλληση ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ο οποίος όταν ξυπνήσει το πρωί στην έπαυλή του στην Κερύνεια και δει πως ζευγαρώνουν δύο σκυλιά στον δρόμο, αρπάζει αμέσως την κάμερά του, απαθανατίζει αυτό το τρομερό στιγμιότυπο και το μοιράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έγινε ηγέτης πάνω στο κεφάλι μας! Πρέπει να διερωτηθούμε για τον εαυτό μας! Πώς καταντήσαμε σε αυτό το χάλι. Πώς βρήκαν τον πιο κόλακα ανάμεσά μας και τον έβαλαν να καθίσει στο προεδρικό. Ύστερα σηκώνεται και πάει στο Βαρώσι. Μόνο με τον διοικητή στην παραλία. Ο διοικητής τού δείχνει μπροστά με το χέρι του. Ξαφνικά μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Στο Βαρώσι, στην παραλία, η θάλασσα είναι πράγματι πολύ ωραία, η πλαζ θαυμάσια». Κοιτάξτε κουβέντα. Σαν να είναι τουριστικός ξεναγός ο ευλογημένος. Η θάλασσα είναι πράγματι πολύ ωραία, λέει! Και η πλαζ θαυμάσια, λέει! Αυτό είναι το επίπεδο! Πίσω από το επίπεδο του παιδιού δημοτικού σχολείου. Αν επιχειρήσει να διαγωνιστεί μαζί του, δεν θα μπορεί. Αυτός είναι ο άνθρωπος που μας εκπροσωπεί στο τραπέζι; Ούτε να μιλήσει δεν ξέρει. Ούτε να γράψει! Αλλά πάλι κατάφερε να καθίσει επικεφαλής αυτής της μικρής κοινότητας. Λέτε ότι τον έβαλαν να καθίσει; Ναι, τον έβαλαν να καθίσει. Και εκείνος σάστισε πολύ άλλωστε. Πώς εξελέγη. Πώς έγινε ένα τέτοιο θαύμα. Μετά την εκλογή του είπε με έκπληξη σε έναν φίλο του δημοσιογράφο: «Το αντιλαμβάνεσαι όμως, έγινα πρόεδρος της δημοκρατίας!».
Εδώ και πολύ καιρό γευόμαστε την πικρή γεύση της απουσίας επιπέδου, της αναξιοπρέπειας και της κολακείας. Μέχρι πότε; Μέχρι να φύγει από την εξουσία στην Τουρκία ο Ταγίπ Ερντογάν. Εκείνοι που θα έρθουν μετά από τον Ερντογάν δεν νομίζω ότι θα πριμοδοτήσουν αυτή την απουσία επιπέδου. Όταν έρθει στο τέλος του δρόμου ο Ερντογάν, θα έρθει το τέλος και των δούλων του εδώ. Ό,τι υποφέρουμε τώρα, το υποφέρουμε και εξαιτίας του εαυτού μας από μια άποψη. Δεν διεξαγάγαμε τον αγώνα που έπρεπε. Αντί του αγώνα, επιλέξαμε να προσαρμοστούμε σε αυτή την ανήθικη τάξη πραγμάτων. Πέρασαν και αριστεροί από τη διοίκηση εδώ. Δεν μπορέσαμε να αξιοποιήσουμε και εκείνη την ευκαιρία. Απογοήτευσαν την κοινότητα και τα κόμματα τα οποία αγκάλιασε με ελπίδα. Μόλις κάθισαν στις καρέκλες η Άγκυρα τα αιχμαλώτισε και εκείνα. Δεν μπόρεσαν να πουν καμία κουβέντα κατά της Άγκυρας και δεν τους άφησαν να πουν. Μόνο κατά της ελληνοκυπριακής πλευράς έλεγαν ό,τι έλεγαν. Πάντα την ελληνοκυπριακή πλευρά κατηγορούσαν. Γνωρίζοντας ότι από την αρχή η Τουρκία θεωρούσε λύση τη μη λύση, βάδισαν ξοπίσω της στα τυφλά. Προσπάθησαν να επιβάλουν στους Ελληνοκύπριους τους βαριούς όρους της λύσης τους. Και όταν δεν τους αποδέχτηκε η ελληνοκυπριακή πλευρά, την ανακήρυξαν πλευρά που δεν θέλει λύση. Γίναμε μπάλωμα στην Τουρκία λέγοντας να μην γίνουμε μπάλωμα στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και μάλιστα τι μπάλωμα! Ξεγραφτήκαμε!
Ο άνδρας που έβαλαν πάνω στο κεφάλι μας τώρα φωνάζει δυνατά στη μέση του δρόμου κουνώντας τη σημαία σαν τρελός: «Ζήτω η Ανατολία, ζήτω η Τουρκική Δημοκρατία». Και γελούν και όσοι τον ψήφισαν. Γελούν δυνατά. Του φτιάχνουν ένα νέο προεδρικό μέγαρο τώρα. Πλέον θα τα παίξει τελείως. Άραγε επίτηδες το κάνει αυτό ο Ταγίπ Ερντογάν; Όλοι το αντιλαμβάνονται και εκείνος δεν το αντιλαμβάνεται; Σώνει και καλά θα τρελάνει τον άνθρωπο. Αν του πει γονάτισε, θα γονατίσει. Αν του πει πέθανε, θα πεθάνει. Τι δουλειά είναι αυτή ρε κόσμε…