Μάλλον, δεν κατάλαβαν στην κυβέρνηση και στα κόμματα ότι η αγανάκτηση του κόσμου, εκτός όλων των άλλων, είναι και γιατί αισθάνεται να τον κοροϊδεύουν όποτε του μιλούν για ερευνητικές επιτροπές και ποινικούς ανακριτές και εκθέσεις και πορίσματα. Όπως προχτές που μας καλούσε ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος να περιμένουμε να γίνει έρευνα για τα γεγονότα του Σαββάτου, διότι δεν είναι σωστό και δίκαιο να στήνονται λαϊκά δικαστήρια. Ανατέθηκε η υπόθεση στην Ανεξάρτητη Αρχή Διερεύνησης Ισχυρισμών και Παραπόνων κατά της Αστυνομίας η οποία με τη σειρά της διόρισε ποινικούς ανακριτές «για σκοπούς διερεύνησης των σχετικών ισχυρισμών/παραπόνων», όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση. Όπως συμβαίνει συνήθως, η κυβέρνηση βολεύεται με αυτή τη διαδικασία και η αντιπολίτευση, διαμαρτύρεται και ζητά παραιτήσεις. Αλλά, μόνο για να ξεγελούν τους πολίτες, που ευτυχώς τους πήραν χαμπάρι πλέον οι περισσότεροι. Έλεγα χτες ότι ο αστυνομικός αυταρχισμός των κυβερνήσεων δεν έχει χρώμα, και τα κάνουν χειρότερα όταν προσπαθούν τα κόμματα να εκμεταλλευτούν τη λαϊκή οργή για κομματικό όφελος. Διότι, αυτό κάνουν πότε το ένα κόμμα και πότε το άλλο, αναλόγως της θέσης στην οποία βρίσκονται όταν εκδηλώνεται η αστυνομική βία. Δεν τους ενδιαφέρει η λαϊκή οργή κι ας παριστάνουν τους οργισμένους, τους ενδιαφέρει μόνο να αποδείξουν ότι οι άλλοι είναι χειρότεροι από τους ίδιους. Λυπάμαι μόνο που κάποιοι πολίτες δεν το αντιλαμβάνονται αυτό και γίνονται παπαγαλάκια των κομμάτων, αντί να υπερασπίζονται γνήσια τον εξοργισμένο λαό, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην κυβέρνηση και ποιος στην αντιπολίτευση. Τώρα είναι η σειρά του ΑΚΕΛ να κατηγορεί την κυβέρνηση για «αυταρχισμό και κρατική καταστολή απέναντι στη λαϊκή οργή». Πρώτη φορά βλέπουν τέτοια αστυνομική βία! Να θυμίσω, όμως, ότι τον Ιούλιο του 2011 σε μια άλλη διαμαρτυρία πολιτών, οι οποίοι ζητούσαν ευθύνες για την τραγωδία της Ναυτικής Βάσης, υπήρξε ανάλογη επίθεση αστυνομικών (ευτυχώς τότε δεν είχαν το υδροβόλο όχημα, αλλά τα δακρυγόνα και τα ρόπαλα των αστυνομικών ήταν το ίδιο βίαια όπως και το περασμένο Σάββατο) και, όπως σήμερα, ανατέθηκε έρευνα στην Ανεξάρτητη Αρχή Διερεύνησης Ισχυρισμών και Παραπόνων κατά της Αστυνομίας για να διαπιστωθεί αν υπήρξε υπέρμετρη βία. Τα επεισόδια έγιναν το 2011 και το πόρισμα βγήκε το 2013. Κι έλεγε ότι «η ρήψη εκ μέρους των μελών της Αστυνομίας δακρυγόνων έγινε καταχρηστικά, αδιάκριτα και ανεξέλεγκτα και είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα διαμαρτυρομένων προσώπων, όπως του δημοσιογράφου Κ. Χάμπαλη που κτυπήθηκε από δακρυγόνο στο στήθος».
Το πόρισμα το έλεγε αυτό, όχι εγώ. Καταχρηστικά, αδιάκριτα και ανεξέλεγκτα έβαλαν σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα διαμαρτυρομένων προσώπων. Τι ακολούθησε στη συνέχεια; Ακούσατε να διώχθηκε εκείνος που έριξε δακρυγόνο στο στήθος του δημοσιογράφου; Εκείνοι που έβαλαν σε κίνδυνο τους πολίτες; Εκείνοι που τους διέταξαν να χτυπήσουν στο ψαχνό; Δεν ακούσατε διότι δεν έγινε τίποτα. Ακολούθησε η απόλυτη σιωπή. Ουδείς διώχθηκε, ουδείς ανέλαβε ευθύνη. Διότι, όπως έλεγε το πόρισμα χωρίς περιστροφές, οι εμπλεκόμενοι δεν μπορούσαν να διωχθούν επειδή οι αξιωματικοί τήρησαν σιγήν ιχθύος και δεν μπορούσε η έρευνα να εντοπίσει τους αστυνομικούς που έριξαν δακρυγόνα και τραυμάτισαν πολίτες, ούτε ποιος αξιωματικός έδωσε τις οδηγίες. Τελεία και παύλα.
Σήμερα, που βγαίνουν ο ένας πίσω από τον άλλο και μας λένε ότι είναι όλοι αγανακτισμένοι και υπόσχονται ότι μόλις ολοκληρωθούν οι έρευνες θα αποδοθούν ευθύνες, καλό είναι να μας πουν πότε προηγουμένως έγινε κάτι τέτοιο για να τους εμπιστευτούν οι πολίτες. Αλλιώς, μάλλον, φτάσαμε στο σημείο να λέμε ότι μόνο τα λαϊκά δικαστήρια θα μπορούσαν να τους τρομάξουν κάπως, μπας και συνέλθουν.
Υ.Γ. Σημειώνω για όσους έχουν κοντή μνήμη ότι κατά τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μετά την τραγωδία του Ιουλίου του 2011, για την αστυνόμευση των πολιτών εργάστηκαν υπερωριακά 2.109 μέλη της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λευκωσίας και της ΜΜΑΔ και το κόστος της υπερωριακής απασχόλησης ανήλθε στις €153.182. Μόνο ιστορική σημασία θα έπρεπε να έχει σήμερα αυτό, και φυσικά ουδόλως μειώνει τη σοβαρότητα της σημερινής αστυνομοκρατίας. Καλό είναι να τα θυμόμαστε, όμως, αν πραγματικά θέλουμε να γυρίσουμε σελίδα.
aristosm@phileleftheros.com