Του Άριστου Μιχαηλίδη, 18 Απριλίου 2021
Απευθύνουμε κι εμείς με τη σειρά μας έκκληση προς τον Νίκο Αναστασιάδη και καλούμε το λαό να του απευθύνει επίσης έκκληση, όλοι μαζί και ο καθένας χώρια: Πρόεδρε, ήρθε η ώρα της επανένωσης. Πρόεδρε, μόνη επιλογή είναι η λύση. Πρόεδρε, άκου τη φωνή της λογικής και των φρονίμων. Προχώρα στην επανένωση της πατρίδας μας και μην λαμβάνεις υπόψη όσα λένε οι Τούρκοι και όσα σχεδιάζουν. Τι σημασία έχει αν δουλεύουν για τη διχοτόμηση και την επανάκτηση της Κύπρου από το 1956 και μέχρι σήμερα δεν άλλαξαν πολιτική και στόχους. Άστους να σχεδιάζουν αυτοί. Εσύ προχώρα στην επανένωση, προχώρα στη λύση, πάρε πίσω την Αμμόχωστο, κι αν δεν σου την δίνουν κλείσε τα αυτιά και προχώρα. Προς τα πού να προχωρήσεις ούτε εμείς γνωρίζουμε, αλλά δεν έχει σημασία. Δώσε την πολιτική ισότητα. Δώσε το διαμοιρασμό του φυσικού αερίου. Δώσε και τη μεταφορά του στους τουρκικούς αγωγούς. Αν δεν ικανοποιηθούν δώσε και ό,τι άλλο μπορείς. Αν δεν απέμειναν πολλά, δώσε κανένα κομμάτι έδαφος από την απ΄ εδώ πλευρά, τι να τα κάνουμε όλα! Πες και στον Μητσοτάκη να δώσει κι αυτός λίγο Αιγαίο, λίγη Θράκη, λίγη Κρήτη, λίγα νησιά… Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία, αυτή η σύγκρουση πρέπει να τερματιστεί, δεν μας αφήνει να προοδεύσουμε.
Απευθύνω έκκληση, λοιπόν. Πρόεδρε, μην ακούς τον Τατάρ, που λέει ότι «το Βαρώσι δεν είναι δυνατόν να επιστραφεί». Μην ακούς τον Ερντογάν που λέει ότι στην Κύπρο «αν χρειαστεί θα επέμβουμε. Τα πλοία μας αυτή τη στιγμή είναι έτοιμα να πλεύσουν». Μην ακούς τον Τσαβούσογλου που λέει ότι «εάν διαπραγματευόμασταν για άλλα 20 ή 30 χρόνια δεν θα υπήρχαν ακόμη αποτελέσματα για ομοσπονδία. Άρα δεν έχει νόημα να πιέζουμε για το αδύνατο». Άκου εμάς, τη φωνή της λογικής και προχώρα μόνος σου. Δεν χρειάζεται να προχωρούν μαζί σου και οι Τούρκοι, μπορείς μόνος να ανακηρύξεις την επανένωση κι άσε τους Τούρκους εκεί που είναι. Μπορείς να προχωρήσεις και στη ΔΔΟ μόνος σου να δούμε τι θα κάνουν οι Τούρκοι με τα δύο κράτη. Τι θα κάνουν, θα λυγίσουν, θα συγκινηθούν. Όχι, δεν λέμε ανοησίες. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε και τι άλλο να πούμε.
Ως δαμαί φτάνει ο νους μας. Πιστεύουμε, όπως και κάποια κόμματα, όνομα και μη χωριό, ότι δεν αρκεί να πας στην πενταμερή και να ισχυρίζεσαι ότι είσαι έτοιμος για διαπραγμάτευση στο πλαίσιο των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό ξεπεράστηκε πλέον. Επειδή έτσι θέλει η Τουρκία. Πρέπει να αποδείξεις ότι έχεις τη βούληση να προχωρήσεις. Και για να το αποδείξεις σου απευθύνω έκκληση να μην διαπραγματευτείς καν την αριθμητική ισότητα και τη συνδιαχείριση των κοιτασμάτων. Να τα δώσεις μπροστά να τρίβουν τα μάτια τους και Τούρκοι και Βρετανοί. Γιατί να χάνεις χρόνο με διαπραγμάτευση; Είναι εμείς που βιαζόμαστε για τη λύση, εμείς πρέπει να λαδώσουμε τους τροχούς να κυλήσει η άμαξα.
Αφού βλέπεις ότι όσες φορές προχώρησαν οι διαπραγματεύσεις ήταν μόνο όσες φορές ικανοποιούσαμε τις τουρκικές… ανάγκες. Κι όσες φορές είχαμε αδιέξοδα ήταν όσες φορές μας έπιασαν οι φοβίες και είπαμε: φτάνει, φτάνει ρε κερατάδες, τα πήρατε όλα που να πάτε στ΄ ανάθεμα. Όχι, δεν επιτρέπονται αυτά τα λόγια. Δεν επιτρέπεται να μην κάνουμε το τελευταίο βήμα. Από εμάς εξαρτάται. Κι αν σκέφτεσαι ότι κάθε φορά που κάνεις το τελευταίο βήμα πάνε κι οι άλλοι ένα βήμα πιο πίσω για να κάνεις ακόμα ένα, κι ακόμα ένα, κι ακόμα ένα, μην απογοητεύεσαι, πρέπει να επιμένεις, πρέπει να το κάνεις, κάποια στιγμή θα είναι το τελευταίο. Ακούσαμε και τον Τσαβούσογλου που ήταν την Παρασκευή στα κατεχόμενα να λέει ότι «για 53 χρόνια Τουρκία και ψευδοκράτος είχαν μια πολύ εποικοδομητική στάση, έδειχναν καλή πρόθεση…». Έχουν κι αυτοί το δίκαιο τους άμα το σκεφτείς. 53 χρόνια προσπαθούν. Ήρθε η ώρα να δείξουμε κι εμείς εποικοδομητική στάση.