Είναι πολλά τα δεινά με την Κύπρο
Η κατοχή βέβαια, η μόνιμη τουρκική απειλή, αλλά και το εσωτερικό μέτωπο σπαραλιασμένο με μια κυβέρνηση βουτηγμένη στη διαφθορά και ένα πολιτικό σύστημα απαξιωμένο.
Την ίδια ώρα που η Αθήνα απαγκιστρώνεται από το νησί και εφαρμόζει μια πολιτική περιχαράκωσης στο Αιγαίο.
Μια πολιτική που ο χρόνος θα δείξει πόσο επιζήμια θα είναι για τη χώρα.
Ειδικά η τελευταία επιλογή Μητσοτάκη για ένα «ήσυχο καλοκαίρι» και η άφεση αμαρτιών που έδωσε στον Ερντογάν κατά τη γερμανική υπόδειξη, την ίδια ώρα που η Τουρκία θα συνεχίζει τις προκλήσεις της στην Κύπρο, διευκολύνει την Άγκυρα στους σχεδιασμούς της για αναδιάταξη των σχέσεων της με τις ΗΠΑ αλλά και για την αποφυγή των όποιων ευρωπαϊκών κυρώσεων. Αντίθετα την υποβοηθεί στην αναβάθμιση των σχέσεων της με την ΕΕ και την απόσπαση δισεκατομμυρίων από τον ευρωπαϊκό κορβανά. Την ίδια ώρα, με την ανοχή της Αθήνας, η Τουρκία θα εδραιώνει τα ερείσματα της στην κυπριακή ΑΟΖ και θα συνεχίζει τον εποικισμό της Αμμοχώστου. Στις 20 Ιουλίου ο Ερντογάν θα μεταβεί στα Κατεχόμενα και παρά το μορατόριουμ με τον Μητσοτάκη που θεωρεί ότι δεν καλύπτει την Κύπρο, θα ανακοινώσει την οικονομική αξιοποίηση της περιφραγμένης περιοχής της Αμμοχώστου.
Στη Λευκωσία ο Αναστασιάδης ασχολείται με παίγνια εσωτερικής πολιτικής, ενώ το ευρωπαϊκό χαρτί έχει ήδη καεί με τους χειρισμούς του. Ο δε τετραγωνισμός του κύκλου που είχε ανακοινώσει στη Γενεύη ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες, τουτέστιν η προσαρμογή της ελληνικής πλευράς στις τουρκικές θέσεις, συνεχίζεται κανονικά. Ο Γκουτέρες έχει υιοθετήσει τους βρετανικούς σχεδιασμούς για ένα συνομοσπονδιακό μόρφωμα που θα ικανοποιεί τις τουρκικές απαιτήσεις για πολιτική ισότητα, όχημα για τον τουρκικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Στα πλαίσια του «τετραγωνισμού του κύκλου», ο εγκάθετος της Τουρκίας στα κατεχόμενα Ερσίν Τατάρ πήγε στις Βρυξέλλες και συνάντησε τον Γενικό Γραμματέα όπως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Του εξήγησε είπε πως τετραγωνίζεται ο κύκλος!
Με αυτά και με άλλα το Κυπριακό παρουσιάζει κινητικότητα… γίνεται λόγος και για νέα ΜΟΕ…Το άλλοθι για τους Γερμανούς για να συνεχίζουν ανενόχλητοι να απαιτούν και από τους άλλους Ευρωπαίους να υιοθετούν την φιλοτουρκική πολιτική τους. Ένα άλλοθι που τους προσφέρουν απλόχερα Μητσοτάκης και Αναστασιάδης άλλωστε. Στο Κυπριακό η ψευδοκινητικότητα δεν αποτρέπει τα τουρκικά τετελεσμένα όπως αφελώς πιστεύουν κάποιοι στη Λευκωσία και την Αθήνα. Ούτε βέβαια και τα ΜΟΕ που λειτουργούν συνήθως για να δίνουν κάλυψη σε παράνομες τουρκικές ενέργειες. Η Τουρκία προελαύνει, εφαρμόζει τα σχέδια της, έχει στρατηγικούς σχεδιασμούς και στόχους, ενώ στη Λευκωσία και την Αθήνα ενεργούν σπασμωδικά, τρέχουν πίσω από τα γεγονότα. Την ίδια ώρα η Άγκυρα μετατρέπει τα κατεχόμενα σε προκεχωρημένη στρατιωτική βάση με νέο στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Λευκόνοικο, στο οποίο θα σταθμεύουν ακόμη και drones. Και το οποίο θα εγκανιάσει ο Ερντογάν στις 20 Ιουλίου.
Στην Αθήνα κυκλοφορούν επίσης έντονες φήμες για διάσταση ανάμεσα στον Μητσοτάκη και τον υπουργό Εξωτερικών Δένδια. Ο Μητσοτάκης ασκεί εξωτερική πολιτική με τους συμβούλους του στο Μαξίμου, παραγνωρίζοντας τον Δένδια και το ελληνικό ΥΠΕΞ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών δεν συνοδεύει τον πρωθυπουργό στις διεθνείς του επισκέψεις. Στο ίδιο πλαίσιο έχει αυξηθεί και ο παραθεσμικός ρόλος της Ντόρας Μπακογιάννη στη χάραξη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ειδικά στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Με ό,τι αυτό σημαίνει.
Η διολίσθηση στο Κυπριακό ξεκίνησε από τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι το μετατρέψαμε σε δικοινοτικό πρόβλημα και δώσαμε συγχωροχάρτι στην Τουρκία. Στη διεθνή κοινότητα κανένας δεν μιλά πια για την κατοχή. Και γιατί να μιλήσει αφού εμείς οι ίδιοι δεν μιλάμε;
Υπάρχουν δυνατότητες ανακοπής της τουρκική προέλασης; Ασφαλώς και υπάρχουν. Η Τουρκία δεν είναι αήττητη. Δεν είναι ο σκοπός ενός άρθρου να υποδείξει αυτές τις δυνατότητες, ούτε άλλωστε και διαθέτει μαγικές ικανότητες ένας πολιτικός αναλυτής. Είναι όμως ευθύνη της Αθήνας και της Λευκωσίας να αναζητήσουν αυτές τις δυνατότητες. Είναι ευθύνη του συντεταγμένου κράτους που διαθέτει πληθώρα αμειβόμενων λειτουργών, ειδικών και διπλωματών για τον σκοπό αυτό. Είναι ευθύνη των πολιτικών κομμάτων, είναι συλλογική ευθύνη. Πως είναι δυνατόν επί μέρες και εβδομάδες στη Λευκωσία να ασχολούνται με παρασκηνιακές ενέργειες και υπόγειες διαδρομές για την εκλογή Προέδρου της Βουλής ή για ένα ανασχηματισμό που όδινεν όρος και έτεκεν μυν, να ασχολούνται με την μικροπολιτική και την κομματική ατζέντα όταν καίγεται το σπίτι μας; Πως είναι δυνατόν στην Αθήνα να σπαταλούν το «επικοινωνιακό» τους «κεφάλαιο» σε δευτερεύοντα ή ασήμαντα θέματα και όχι στην αντιμετώπιση των κινδύνων εθνικής συρρίκνωσης;
Στη Λευκωσία η νέα προτεραιότητα είναι οι επόμενες προεδρικές εκλογές που θα γίνουν σε δύο χρόνια και όχι η αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού. Ομοίως και στην Αθήνα οι συζητήσεις και οι επικοινωνιακοί σχεδιασμοί για τις επόμενες εκλογές, αν θα γίνουν πριν την εξάντληση της τετραετίας, πότε και με ποια ευκαιρία, είναι στην ημερήσια διάταξη.
Ασφαλώς σε μια δημοκρατία δεν υπάρχει απαγόρευση να συζητούνται όλα αυτά.
Το ερώτημα είναι αν αυτά θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα, των οικιών ημών εμπιπραμένων!
Υ.Γ.
Ο πρόσφατος ανασχηματισμός στη Λευκωσία έδειξε αυτό που έγραψε η Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου « από την οικουμενική στο πιο δεξιά»! Ή όπως το είπε κάποτε ένας στρατηγός στην Ελλάδα, «όσο δεξιότερα τόσο το καλύτερο».
Για να προσθέσει ειρωνικά ο Άριστος Μιχαηλίδης, «πάμε ολοταχώς για την Κύπρο του αύριο, για τη νέα γενιά»!
Στέφανος Κωνσταντινίδης
Πανεπιστημιακός, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019 stephanos.constantinides@gmail.com