Της Τώνιας Σταυρινού, στις 27-02-2021
Όταν ξεκινούσε το πρόγραμμα πολιτογραφήσεων, το οποίο άρχισε από την Κυβέρνηση Χριστόφια και απογειώθηκε μετά το 2013 επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη, μας το παρουσίαζαν σαν «μια πολύτιμη ανάσα για την οικονομία». Οι επενδύσεις κροίσων, των οποίων τα ονόματα δυσκολευόμασταν να προφέρουμε, θα έφερναν ανάπτυξη, έσοδα στα δημόσια ταμεία και ρευστό στην αγορά. Κι αυτό ακουγόταν υποσχόμενο σε μια εποχή που φτάσαμε να διοργανώνουμε κοινωνικά παντοπωλεία για να τραφούν χιλιάδες οικογένειες.
Σήμερα, το πρόγραμμα τερματίστηκε κακήν κακώς. Όχι επειδή έφταιγε το ίδιο το πρόγραμμα αλλά οι διαχειριστές του που φρόντισαν να αφήσουν τρύπιες τις διαδικασίες ελέγχου, ανοίγοντας την όρεξη σε μια αχόρταγη κάστα εκλεκτών να το φέρουν στα μέτρα της διαπλοκής τους.
Σήμερα, επί των ερειπίων του προγράμματος, ακούμε από το Τμήμα Φορολογίας ότι είναι αδύνατο να πιάσουμε τους μεγάλους ντιβέλοπερ, τους δικηγόρους και τα λογιστικά γραφεία γιατί φρόντισαν να βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό μοιράζοντάς τα σε διαφορετικούς λογαριασμούς για να εξαφανίζονται.
Τα άτομα που ήταν μέρος των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν καταθέτουν σήμερα στη Διερευνητική Επιτροπή ότι ήταν ανίδεοι (και φυσικά άμωμοι). Ο Χάσικος δεν ήξερε, ο Χάρης Γεωργιάδης δεν κατάλαβε, ο Αναστασιάδης δεν άκουσε και ο Αρχιεπίσκοπος δεν θυμάται. Να τους θυμίσουμε όμως ότι τα λεφτά που έκαναν φτερά δεν ήταν δικά τους, αλλά δημόσιο χρήμα που δεν εισπράχθηκε και -όπως είπε ο Έφορος Φορολογίας στην Επιτροπή Ελέγχου προχθές- πιθανότατα δεν θα εισπραχθεί ποτέ.
Ένα διαμέρισμα 1 εκατομμυρίου πουλιόταν για 2 εκατομμύρια και η διαφορά «εξαφανιζόταν» χωρίς το κράτος να εισπράττει φόρο για τα υπερκέρδη, με αποτέλεσμα τα δημόσια ταμεία να έχουν απολέσει αρκετά δισεκατομμύρια. «Υπάρχει ένας νόμος του 1987 που επιτρέπει στις εταιρείες να μην καταβάλλουν φόρο αν δεν φτάσουν το 90% της αποπεράτωσης ενός έργου», είπε ο κ. Τσαγγάρης. «Ο νόμος δεν μας επιτρέπει να κυνηγήσουμε τα λεφτά που έβγαλαν στο εξωτερικό», παρά μόνο αν εκδοθούν διατάγματα.
Γιατί λοιπόν δεν εκδίδονται διατάγματα; Η Κυβέρνηση δεν θέλει πίσω το δημόσιο χρήμα που έχασε; Γιατί δεν βάζει λυτούς και δεμένους «να ακολουθήσει τα χρήματα», όπως τους είπε ο Γενικός Ελεγκτής στη συνεδρία της επιτροπής, κι αφήνει «μπλοκαρισμένους» τους δρόμους για να βρεθούν;
Γιατί η Κυβέρνηση προστατεύει τους πέντε, δέκα, εκατό developers και αφήνει το Τμήμα Φορολογίας να κυνηγά τις μικρές εταιρείες ανάπτυξης γης; Δεν αρκεί που πλούτισαν με την εύνοια του κράτους οι γαμπρούδες, οι κουμπάροι και οι σύγαμπροι; Δεν τους φτάνουν τα δισεκατομμύρια που έβγαλαν τα τελευταία χρόνια; Είναι ανάγκη να καταχράζονται και το δημόσιο χρήμα από φορολογίες;
Όλο αυτό το πρόγραμμα που στήθηκε «για το καλό μας», για να ανακάμψει η οικονομία και να προοδεύσει οι τόπος, τελικά έγινε το μέσο πλουτισμού για διάφορους επιτήδειους που έγλυψαν και τα κόκαλα στο φαγοπότι χωρίς να αφήσουν καν τα οφειλόμενα στο κράτος. Κι αυτό, ας μη γελιόμαστε, δεν αποδίδεται σε κάποιο σφάλμα. Έτσι σχεδιάστηκε, έτσι διαφημίστηκε στους εκλεκτούς και έτσι εκτελέστηκε.