Αν το ΑΚΕΛ ήταν αριστερό κόμμα, θα έπρεπε να είχε για «σημαία» της πολιτικής του το Ενιαίο Κράτος. Ο πυρήνας της Αριστερής Ιδεολογίας είναι η Κατάργηση των Ρατσιστικών Διακρίσεων, η Ισότητα και η Δημοκρατία.
Ειδικά μετά την ένταξη μας στην ΕΕ και την προσφυγή Αζίζ στο ΕΔΑΔ (2004), οι εκλογικοί κατάλογοι έχουν ενοποιηθεί. Ο Κυπριακός λαός ως ενιαίο σύνολο και μέσα από κοινά ψηφοδέλτια μπορεί να ασκήσει ελεύθερα τα εκλογικά του δικαιώματα. Έστω κι αν ισχύει μόνο για τις Βουλευτικές εκλογές, η εξέλιξη αυτή θα έπρεπε να είχε μπει στη φαρέτρα των επιχειρημάτων ενός κόμματος της Αριστεράς. Η ενοποίηση του Κυπριακού λαού θα έπρεπε να ήταν το λάβαρο της Κυπριακής Αριστεράς.
Επιπλέον, μετά την εκλογή Τατάρ από τους εποίκους, τις καταγγελίες Ακκιντζί για ακραίες παρεμβάσεις της Τουρκίας, τις προτροπές των Τουρκοκυπρίων δασκάλων ακόμη και για έκδοση εντάλματος σύλληψης εναντίων του Τατάρ και με όσα άλλα καταγγέλλει καθημερινά ο Σενέρ Λεβέντ, το ΑΚΕΛ θα έπρεπε να πρωτοστατεί πλέον, σε έναν κοινό αγώνα που να αγκαλιάζει το σύνολο του Κυπριακού λαού, για ένα πραγματικά Ενιαίο Κράτος, για ένα πραγματικά Δημοκρατικό πολίτευμα.
Αν το ΑΚΕΛ ήταν αριστερό κόμμα, θα ήταν αυτή τη στιγμή πρωτοπόρος ενός κοινού Αντικατοχικού Αγώνα. Για μια Κύπρο Ελεύθερη, απαλλαγμένη από τον Τουρκικό και το Βρετανικό ζυγό, για μίαν Ενιαία Κοινωνία χωρίς ρατσισμό και διακρίσεις.
Αντιθέτως, το ΑΚΕΛ δεν στήριξε εμπράκτως τις διαδηλώσεις στα κατεχόμενα αμέσως μετά την εκλογή Τατάρ και δεν αξιοποίησε καθόλου τις καταγγελίες Ακκιντζί. Το ΑΚΕΛ δεν άρπαξε τώρα την ευκαιρία με την αναφορά του προέδρου Αναστασιάδη στο Σύνταγμα του ’60, για να αναδείξει το θέμα της ενοποίησης του λαού της Κύπρου και να προτείνει τη διαγραφή των ρατσιστικών προνοιών του Συντάγματος.
Το τραγικό μάλιστα, είναι το γεγονός πως το ΑΚΕΛ (προφανώς άθελα του) είχε γκρεμίσει το ρατσιστικό αυθαίρετο του «Δικοινοτισμού», μέσα από την εκλογή Κιζιλγιουρέκ-Γεωργίου στις Ευρωεκλογές του 2019. Μέσα από κοινό ψηφοδέλτιο και με ενιαίους εκλογικούς καταλόγους! Την επόμενη ημέρα εκείνων των εκλογών, το ΑΚΕΛ θα έπρεπε να είχε βγει δημόσια και να ανακοίνωνε την αλλαγή πλεύσης στο Κυπριακό. Θα έπρεπε να πανηγύριζε αφού πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη της Δημοκρατίας από την ημέρα ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας! (Δεν έχει σημασία το πρόσωπο, αλλά η διαδικασία. Ένα πράγμα η διαφωνία με τις θέσεις του κ. Κιζιλγιουρέκ και άλλο πράγμα η διαδικασία που ακολουθήθηκε. Η εκλογή του διαμέσου ενός κόμματος της Ελληνικής Κοινότητας ήταν ό,τι πιο ανατρεπτικό έγινε μέχρι σήμερα, προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της Κύπρου).
Αν το ΑΚΕΛ ήταν αριστερό κόμμα θα ήταν υπέρμαχος του Ενιαίου Λαού, της Ενιαίας Πολιτείας, του Ενιαίου και Απελευθερωμένου Κράτους!
Αντιθέτως όμως (και προς έκπληξη όλου του παγκόσμιου Αριστερού κινήματος), στηρίζει τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με Πολιτική Ισότητα. Ένα ρατσιστικό πολίτευμα τύπου Απαρτχάιντ, αφού:
1. Διαχωρίζει ρατσιστικά τον Κυπριακό λαό και παραχωρεί ξεχωριστά Πολιτικά Δικαιώματα (όπως και το Σύνταγμα του ’60),
2. Διχοτομεί ρατσιστικά το Κράτος επί του εδάφους (ως αποτέλεσμα της εισβολής, της κατοχής και του βίαιου εκτοπισμού),
3. Εξισώνει φασιστικά το 18% με το 82% (μέσα από την Πολιτική Ισότητα).
Δεν είναι εκφραστής της Αριστεράς αυτό το κόμμα και γι’ αυτό οδηγείται νομοτελειακά στην καταστροφή.
Η Αριστερά, δεν είναι κονκάρδα που σου απονέμεται από μια κομματική επιτροπή. Η Αριστερά είναι πράξη, η Αριστερά είναι στάση, η Αριστερά είναι τρόπος ζωής.
Είτε υπηρετείς την Αριστερά, είτε δεν είσαι αριστερός!
Υστερόγραφο: Το άλλο κομμάτι της Κυπριακής Αριστεράς (των Τουρκοκυπρίων) έβγαλε χτες ανακοίνωση που λέει και αυτό ότι πρέπει να διατηρηθεί ο διαχωρισμός με βάση την Εθνική ταυτότητα και ότι «Μόνο με την ομοσπονδιακή λύση είναι εφικτό να πάρουν οι Τουρκοκύπριοι τα δικαιώματά τους τόσο στο κράτος που θα δημιουργηθεί με τη συνολική λύση όσο και πάνω σε ολόκληρο το νησί και γύρω από αυτό»! Με λίγα λόγια Έλληνες και Τούρκοι χωριστά και με Επικυριαρχία σε Ολόκληρη την Κύπρο!
Βρε, τί στο καλό «Αριστερά» έχουμε σ’ αυτόν τον τόπο;
Μάριος Πουλλικάς