Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου, 20 Μαρτίου 2021
Ονομάζονται Πολιτικά Εκτεθειμένα Πρόσωπα. Κι αυτό πάει να πει πως κάθε τι που κάνουν πρέπει να υπόκειται σε έλεγχο, η ζωή τους πρέπει να είναι διάφανη και ναι, αφορά το δημόσιο. Ακόμα και προσωπικά τους ζητήματα. Πολλές φορές συζητήθηκε σε διάφορες χώρες το θέμα της υγείας των πολιτικών. Αν αυτό αφορά τους πολίτες και αν πρέπει να γνωστοποιείται τυχόν πρόβλημα. Και το συμπέρασμα είναι, πως αν το πρόβλημα υγείας επηρεάζει αυτό που κάνουν, επηρεάζει την κρίση και το συναίσθημα, φυσικά και αφορά το δημόσιο.
Υπήρξαν εποχές που ηγέτες είχαν παράλληλες ζωές, με εξώγαμα παιδιά κάπου σε μια γωνιά του πλανήτη και αυτό θεωρείτο προσωπική υπόθεση του ηγέτη που δεν αφορούσε κανένα άλλον, αφού οι όποιες προεκτάσεις του θέματος δεν επηρέαζαν την άσκηση των καθηκόντων του. Έπειτα, η θεωρία αυτή καταρρίφθηκε. Όλα αποτελούν κομμάτια της προσωπικότητας ενός Πολιτικά Εκτεθειμένου Προσώπου και ο πολίτης έχει δικαίωμα να έχει γνώση και να κρίνει ο ίδιος πόση σημασία θα προσδώσει.
Και φτάνουμε στην εποχή των προσωπικών δεδομένων. Σε μια εποχή όπου ακόμα και η ανάγνωση του ονόματος ενός εκάστου σε δημόσιο χώρο (κατά τη διενέργεια rapid test, για παράδειγμα) θεωρείται παράπτωμα ως αποκάλυψη προσωπικού δεδομένου. Σ’ αυτήν την εποχή λοιπόν, που η πολιτική ορθότητα μετατρέπεται σταδιακά στον τάφο του Αγίου Νεοφύτου, πρώην και νυν βουλευτές, πρώην και νυν υπουργοί, μπορούν να έχουν δάνεια εκατομμυρίων, να τυγχάνουν διευκολύνσεις, να κάνουν μπίζνες που μπορεί να συγκρούονται με αποφάσεις που καλούνται να λάβουν ως δημόσια πρόσωπα, αλλά κανείς να μην μπορεί να το αναφέρει γιατί είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή που παραδόθηκε στη Βουλή, δεν στοιχειοθετείται ευνοϊκή μεταχείριση. Μόνο καταγράφονται γεγονότα. Τα οποία γεγονότα προφανώς μπορούν να τύχουν επεξήγησης ώστε να μην μένουν σκιές. Αντ’ αυτού όμως, κρίθηκε όπως τα ούτω καλούμενα Πολιτικά Εκτεθειμένα Πρόσωπα (ΠΕΠ), πρέπει να τύχουν προστασίας. Να μην δοθούν βορά σε δημόσιο λιθοβολισμό. Όντως, ο κίνδυνος αυτός υπάρχει. Ταυτόχρονα όμως, υπάρχει κι ο κίνδυνος της εξίσωσης όλων και της απαξίωσης. Τα ίδια τα Πολιτικά Εκτεθειμένα Πρόσωπα θα έπρεπε να επιζητούν διαφάνεια και κάθαρση. Αλλιώς, στα μάτια του πολίτη, αθώοι και ένοχοι, είναι το ίδιο και το αυτό. Ο ένας συγκαλύπτει τον άλλο, εν ονόματι των προσωπικών δεδομένων.
Ακόμα και τα γεγονότα όπως καταγράφονται χωρίς να αποδεικνύουν διαπλοκή ή ευνοϊκή μεταχείριση, είναι ένα κομμάτι που συνθέτει το προφίλ αυτών που ψηφίζουμε κι αυτών που μας διοικούν. Όσοι δεν θέλουν να εκτίθενται δεν αναμειγνύονται με τα κοινά.
chrystalla@phileleftheros.com