Να λοιπόν που θέλουν να θεωρούνται και Ευρωπαίοι και ισότιμα μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ας το δει κι ο Ύπατος Μπορέλ που έρχεται στην Κύπρο για να μας εξηγήσει ότι η Ευρώπη θέλει την Τουρκία κοντά της διότι είναι σημαντικός εταίρος. Να που μας το λένε, τη μια ο ένας την άλλη ο άλλος. Χτες, ήταν η σειρά του Τούρκου Αντιπροέδρου, Φουάτ Οκτάι. Η ΕΕ, λέει, «περιμένει να συμμετάσχει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη. Δεν βλέπουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πολλά να συνεισφέρει ως συμβαλλόμενο μέρος αυτής της διαδικασίας». Προχτές τα έλεγε και ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών του κατοχικού καθεστώτος, Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, ο οποίος απέκλεισε την παρουσία εκπροσώπου της ΕΕ στο τραπέζι της πενταμερούς. «Εάν κάποιος από την ΕΕ θέλει να βρίσκεται στις γειτονιές (μαχαλάδες) που θα διεξάγονται οι συναντήσεις, ας βρίσκονται», είπε. Ειρωνεύονται κιόλας οι αφιλότιμοι!
Κατάλαβες κύριε Μπορέλ; Η χώρα που κανακεύεις, η υποψήφια για ένταξη, που δηλώνει με κάθε ευκαιρία ότι επιθυμεί να γίνει πλήρες μέλος της Ένωσης, δεν θέλει την Ένωση ως συμβαλλόμενο μέρος της διαδικασίας για τη λύση ενός προβλήματος που αντιμετωπίζει ένα κράτος μέλος. Κατά τα άλλα, μόλις προχτές ενημέρωνες το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι η Ρωσία απομακρύνεται από την Ευρώπη και «δεν ενδιαφέρεται για συνεργασία, αλλά για αντιπαράθεση με την ΕΕ». Κι έτσι, νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας για να μάθει να συμπεριφέρεται. Αλλά όταν η Τουρκία βάζει βέτο -διότι έβαλε βέτο επισήμως, δεν είναι μόνο με τις δηλώσεις που αντέδρασε- στην εμπλοκή, έστω και συμβουλευτικά της ΕΕ στην επίλυση του Κυπριακού, δεν βλέπετε πουθενά πρόβλημα…
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν το έχει ο κ. Μπορέλ, εμείς το έχουμε, που μείναμε πάλι με τη Βρετανία ως κατάδικοι σε ισόβια εξάρτηση, για να δηλώνει με τον πιο επίσημο τρόπο ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία «είναι το σημείο εκκίνησης» (Ντόμινικ Ράαμπ, υπουργός Εξωτερικών). Που φυσικά το εννοούμενο είναι ότι η κατάληξη μπορεί να είναι και τα δύο κράτη ή η συνομοσπονδία. Μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει ξανά την τουρκική αξίωση για αλλαγή της βάσης των διαπραγματεύσεων. Κι εμείς να μην αντιδρούμε ούτε αυτή τη φορά. Όπως δεν αντιδράσαμε ποτέ με όσα επί δεκαετίες κάνει η Βρετανία σε βάρος των Ελληνοκυπρίων και της νομιμότητας και συνέχειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Φτάσαμε στο κατάντημα να ενοχλούνται και διάφοροι φωστήρες, φανατικοί της ΔΔΟ, που μόνο η Ρωσία, ακόμα και την ώρα που κλείνει συμφωνίες δισεκατομμυρίων με την Τουρκία, δηλώνει δημοσίως ότι «ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, υποστηρίζουμε τους τρόπους που εγκρίθηκαν μέσα από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία συνεπάγονται τη δημιουργία μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας» και «κάθε αλλαγή στις βασικές παραμέτρους πρέπει να επανεξεταστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ».
Πάμε, λοιπόν, στην πενταμερή, χωρίς την ΕΕ, με τη Βρετανία και την Τουρκία απέναντι μας, και τον Γκουτέρες ως Πόντιο Πιλάτο. Τι ελπίδες έχουμε να δούμε την πορεία να στρέφεται στην αναζήτηση ενός κανονικού κράτους; Καμία. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να προσπαθήσουμε, τουλάχιστον. Να απαιτήσουμε να συγκληθεί διεθνής διάσκεψη με όλα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και με την ΕΕ για να συζητηθεί η διεθνής πτυχή. Να αρνηθούμε να διαπραγματευτούμε ξανά τη διακυβέρνηση, που συζητήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν έχουμε τη δύναμη να απαιτούμε και να αρνούμαστε; Ε, τότε ας παραδώσουμε τη χώρα μας στην Τουρκία, δεν χρειάζεται να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Αν αυτό αποφάσισαν οι ηγέτες μας, να το πουν στο λαό να το γνωρίζει και να πάψουν να του πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αλλιώς, ας προσπαθήσουν, ας αγωνιστούν.
Ο Φουάτ Οκτάι, είπε επίσης χτες ότι ««θα συνεχίσουμε να κάνουμε το καλύτερο ως μητέρα πατρίδα και ως εγγυήτρια χώρα για τους Τουρκοκύπριους». Αλλά οι εγγυήτριες δεν εγγυήθηκαν τους Τουρκοκύπριους ή τους Ελληνοκύπριους ξεχωριστά. Με τη Συνθήκη του 1960 εγγυήθηκαν την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της Κύπρου και την «κατάσταση πραγμάτων» όπως δημιουργήθηκε με το Σύνταγμα του 1960. Αυτό κάνουν οι εγγυήτριες; Αποκατέστησαν την «κατάσταση πραγμάτων»; Αυτό κάνει η Τουρκία; Ας ρωτήσουμε και τον Γενικό Γραμματέα;
aristosm@phileleftheros.com