Από την επιθυμία να σβήσει τσιγάρο πάνω στη γλώσσα μας σε υπουργείο

Του: ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ, 09/12/2020
Καιγόταν από επιθυμία να μας περάσει περιλαίμιο σκλαβιάς επειδή αποκαλέσαμε κατοχική δύναμη την Τουρκία. Ήταν πολύ οργισμένος. Έλεγε το εξής: «Κάθε μέρα, για πείσμα, θα τους έβαζα να πλένουν τα πόδια μου και όταν βαριόμουν θα τους έριχνα χαστούκια. Δεν θα χρησιμοποιούσα σταχτοδοχείο για να σβήσω το τσιγάρο μου. Βγάλε έξω τη γλώσσα σου, θα τους έλεγα». Θα μας έβαζε ως αιχμάλωτούς του να του πλένουμε τα πόδια και θα έσβηνε τσιγάρο πάνω στη γλώσσα μας. Όταν ξυπνούσε το πρωί δεν θα έψαχνε σάκο με άμμο για προπόνηση, θα μας έδερνε για να κάνει το κέφι του μέχρι να κουραζόταν. Το βράδυ πριν πλαγιάσει θα μας ρωτούσε «μετανιώσατε;», αν δεν μετανιώναμε θα έσφιγγε πιο πολύ το περιλαίμιό μας και έτσι θα έκανε λίγο πιο βαρύ το βασανιστήριο. Και όταν βαριόταν το βασανιστήριο θα μας ευνούχιζε. Ύστερα θα μας πετούσε μπροστά στους στρατιώτες που αποκαλούσαμε κατοχικά στρατεύματα και θα τους έλεγε να κάνουν αυτό που ξέρουν.

Ο Ερχάν Αρικλί, που τα έγραψε αυτά πριν από 19 χρόνια, τώρα γίνεται υπουργός. Και μάλιστα σε δύο θώκους ταυτοχρόνως. Και αναπληρωτής πρωθυπουργός. Και υπουργός οικονομίας. Κανείς δεν είχε πει τίποτα όταν τα είχε γράψει αυτά για εμάς στην εφημερίδα «Κίμπρισλι» του Ντογάν Χαρμάν. Και τώρα όλοι μοιράζονται αβέρτα το άρθρο του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σαν να το έχουν ανακαλύψει πρόσφατα. Το άρθρο είχε γραφτεί για εμάς. Τους εργαζόμενους στην εφημερίδα «Αβρούπα». Και εγώ το είχα κάνει πρωτοσέλιδο με μια φωτογραφία του Ερχάν. Κανείς δεν ρώτησε «ποιος είναι αυτός ο φασίστας». Διότι τότε ήμασταν στο στόχαστρο όχι μόνο του στρατού αλλά και του CTP που είχε συστήσει συμμαχία με τον στρατό, επειδή αποκαλούσαμε «κατοχική δύναμη» την Τουρκία. Δηλαδή ερχόταν ένα μαχαίρι από δεξιά και ένα μαχαίρι από αριστερά.

Ο Ερχάν ήταν άτομο το όνομα του οποίου είχε αναμειχθεί στα γεγονότα της Δερύνειας. Ήταν γνωστός ως ένας από τους διοργανωτές της επιθετικής ομάδας του λιντσαρίσματος. Κατά τις μέρες του σχεδίου Ανάν, ένα κανάλι στην Τουρκία είχε διοργανώσει ένα ειδικό πρόγραμμα για την Κύπρο. Είχα προσκληθεί εγώ από την εφημερίδα μας, αλλά δεν πήγα. Έστειλα στη θέση μου τον Δάσκαλο Αρίφ. Ο αγαπητός Δάσκαλος πήγε στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε μέρος στο πρόγραμμα και εκδιώχθηκε από εκεί αφού είπε μόνο μία κουβέντα. «Άι σιχτίρ». Σηκώθηκε όρθιος και είπε αυτή την κουβέντα στον Ερχάν. Τα είχε πάρει στο κρανίο ο Δάσκαλος Αρίφ όταν ο Ερχάν του είπε «εγώ είμαι πιο Κύπριος από εσάς».

Ύστερα ο Ερχάν διορίστηκε εκπρόσωπος στην Κιργιζία. Υπηρέτησε ως εκπρόσωπος εκεί τόσο κατά τις περιόδους του UBP, όσο και κατά τις περιόδους του CTP. Και ο γεννηθείς το 1962 στην πόλη Καρς Ερχάν επέστρεψε στην Κύπρο με νέες ιδέες. Αφότου επέστρεψε μου τηλεφώνησε και ήρθε στην εφημερίδα με ένα κουτί μπακλαβάδες στο χέρι. «Φώναξε και τους φίλους σου», μου είπε. Τους φώναξα. «Ζητώ συγγνώμη απ’ όλους σας για εκείνο το άρθρο», είπε. Και άνοιξε το κουτί με τους μπακλαβάδες και πρόσφερε σε όλους. Μερικά χρόνια μετά από αυτή την επίσκεψη, μου τηλεφώνησε όταν πέθανε ο Δάσκαλος Αρίφ. Είπε ότι λυπήθηκε πολύ. «Ήταν σωστός άνδρας», είπε για τον Δάσκαλο Αρίφ. Και έγραψε ένα άρθρο με το οποίο εξέφρασε τη λύπη του και μου το έστειλε. Δημοσίευσα το άρθρο του στην εφημερίδα.

Ο Ερχάν είχε εγκαταλείψει την παλιά μνησίκακη διάθεσή του και είχε μάθει πώς χρειάζεται να συμπεριφέρεται στον εχθρό. Έγραψε άρθρο τρεις μέρες στη σειρά για εμένα στην εφημερίδα «Βολκάν». Είπε το εξής: «Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μαζί σου σε κανένα απολύτως θέμα. Όμως αν έχω εχθρούς, θέλω αυτοί να είναι όπως ο Σενέρ Λεβέντ». Ύστερα ίδρυσε το Κόμμα της Αναγέννησης. Το άστρο του άρχισε να λάμπει γρήγορα. Ήταν ένας καλός διοργανωτής. Γύρω του μπορούσε να μαζέψει και κάποιους Κύπριους, όχι μόνο άτομα από την Τουρκία. Ένας Κύπριος ποιητής φίλος μου, ο οποίος έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές με το κόμμα του, μπόρεσε να πει ότι «έθεσα υποψηφιότητα με αυτό το κόμμα όταν είδα ότι γίνονται διακρίσεις εναντίον αυτών των ανθρώπων». Δεν δίστασε να μου τηλεφωνήσει την ημέρα που δεχθήκαμε την επίθεση λιντσαρίσματος. «Δεν το έκανα εγώ, δεν είμαι εγώ ο διοργανωτής», είπε. Εκείνη την ημέρα, λέει, βγήκε έξω από τη βουλή, στάθηκε μπροστά σε εκείνον τον λυσσασμένο φανατικό όχλο και προσπάθησε να τους κατευνάσει λέγοντας «αρκετά μέχρι εδώ». Όμως, μετά από τα γεγονότα, αγκαλιάστηκε μαζί τους.

Μετά την ίδρυση του κόμματος και την εκλογή του ως βουλευτής, ήταν ένα από τα πιο δραστήρια άτομα στη βουλή. Ο ηγέτης του CTP Τουφάν ήρθε κοντά του. Και εκείνος αγάπησε πολύ τον Τουφάν και του παρείχε στήριξη στις πρόσφατες εκλογές. Ο Ερχάν, ο οποίος ανέρχεται στα ψηλά με σταθερά και αποφασιστικά βήματα, φαίνεται ως ο άνθρωπος που θα κτίσει στην Κύπρο το σουλτανάτο των εκ Τουρκίας. Νομίζω ότι αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος του. Είναι ρατσιστής. Θεωρεί ότι οι Τουρκοκύπριοι συμπεριφέρονται ρατσιστικά έναντι των εκ Τουρκίας. Προχωρεί με φιλοδοξία. Από καιρού εις καιρό αναζωπυρώνεται το αίσθημά του για εκδίκηση. Όμως, πλέον δεν αναφέρεται σε σβήσιμο τσιγάρων πάνω στη γλώσσα μας. Το έργο του Ερχάν είναι πολύ εύκολο αφότου ανάμεσά μας αποκτήσαμε άτομα που θεωρούν ρατσισμό ακόμα και την αναφορά σε «εκ Τουρκίας» και αγαπούν την πολυπολιτισμικότητα. Εκπλαγήκατε που έγινε υπουργός; Θα γίνει και πρόεδρος της δημοκρατίας!