Menu Close

Αναρτήσεις

Πώς ξεπλένεται ένα έγκλημα

Όταν δολοφονήθηκε η Κάρολαιν Κράουτς στην Αθήνα και ως ύποπτος συνελήφθη ο σύζυγος της, ο οποίος μετά από 40 μέρες αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να ομολογήσει το έγκλημά του, ένας αστυνομικός εκπρόσωπος βγήκε στην τηλεόραση και τον χαρακτήρισε βλάκα. Γιατί, είχε πει, «αν έπαιρνε τηλέφωνο την αστυνομία και έλεγε ότι “το έκανα εν βρασμώ ψυχής” θα πήγαινε το πολύ 4 χρόνια φυλακή. “Χωρίς να το θέλω εκείνη τη στιγμή”, “πρότερος έντιμος βίος”… 4.000 χιλιάδες πράγματα μπορούσε να πει. Είναι νέο παιδί. Τώρα θα σαπίσει μέσα στη φυλακή».

Δεν πέρασε ένας μήνας και μια άλλη κοπέλα δολοφονήθηκε από τον σύντροφο της, ο οποίος αφού την κτύπησε την έριξε από τα βράχια στη θάλασσα της Φολέγανδρου. Φάνηκε όμως πιο έξυπνος από τον προηγούμενο. Αν και αρχικά προσπάθησε να κρυφτεί, αμέσως μετά τη σύλληψη του ομολόγησε το έγκλημα, επιρρίπτοντας -φυσικά- την ευθύνη στο θύμα «που τον ειρωνευόταν και τον υποτιμούσε». Και στη συνέχεια ανέλαβε ο δικηγόρος του να τον βγάλει ψυχικά ασθενή «για να μην σαπίσει κι αυτός στη φυλακή, νέο παιδί που είναι».

Μια εφημερίδα δε, από τις σοβαρές της Ελλάδας έγραψε: «Ποια δεν έχει ακούσει πάνω στον τσακωμό φράσεις όπως “θα σε πετάξω από το παράθυρο” ή “αν σου χώσω καμία…”; Κάπως έτσι και η 26χρονη καυγάδιζε με τον φίλο της στο αυτοκίνητο επειδή χάθηκαν και πάνω στη ένταση της στιγμής, αυτός έχασε τον έλεγχο και το αυτοκίνητο κατέληξε στα βράχια»… «Προφανώς θυμωμένη, η κοπέλα βγήκε έξω από το αυτοκίνητο και τότε ο 30χρονος έκανε αυτό που έχει περάσει από το μυαλό πολλών ανδρών: την έσπρωξε από τα βράχια…». Την επομένη, η εφημερίδα αναγκάστηκε να απολογηθεί και να διαχωρίσει τη θέση της από τον/την συγγραφέα του κειμένου.

Κι ύστερα ήρθε η Μάρω Βαμβουνάκη, συγγραφέας με περγαμηνές. «Και έχω φάει ξύλο από άντρα και έχω ρίξει ξύλο», κοινοποίησε στο facebook. «Κι αυτά δεν έγιναν από κακία, αλλά από αμοιβαίες απελπισίες, αμοιβαίες ζήλιες, τρόμους χαμού, παραφορά και πόνους και από τα δύο μέρη. Όσα δηλαδή περιέχει ένας ορμητικός έρωτας. Ο δυνατός έρωτας δεν ξέρει από καθωσπρεπισμούς, θέλει, αλλά δεν μπορεί πάντα. Αν υπήρχε facebook και πολιτική ορθότητα την εποχή του Οθέλλου, την εποχή του Άμλετ, τον καιρό της Μήδειας, του Ορέστη, του Δαβίδ, θα γνωρίζαμε σήμερα τούτες τις εκθαμβωτικές τραγωδίες; Τι σοφά και ποιητικά μιλούν στο τέλος του έργου για τα επικίνδυνα πάθη, τα συνηθισμένα κοινά πάθη οι τραγικοί! Και αχ, τα ανθρώπινα πράγματα είναι μείγμα από άστρα και λάσπη».

Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί άντρες συνεχίζουν να σκοτώνουν γυναίκες.

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου
chrystalla@phileleftheros.com

Posted in Politics, Κοινωνικά

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *