Του Γιώργου Κουντούρη, 23 Μαρτίου 2021
Έπειτα από έναν χρόνο πανδημίας, είναι πλέον ξεκάθαρο πως υπάρχουν δύο ειδών προσεγγίσεις που αφορούν στη μεσοπρόθεσμη διαχείριση του προβλήματος:
Η πρώτη προσέγγιση πηγάζει από την πεποίθηση όπως ο κορωνοϊός θα μπορούσε, εν δυνάμει, να εκλείψει. Ως εκ τούτου, στηρίζεται στην ελπίδα πως θα επιστρέψουμε στην παλιά μας covid-free κανονικότητα.
Η δεύτερη προσέγγιση εικάζει ότι ο κορωνοϊός αποτελεί ένα πρόβλημα που ήρθε για να μείνει – ως είθισται και με άλλες λοιμώξεις με συναφή μεταδοτικότητα και θνητότητα. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητη η απόκτηση γνώσης και υποδομών, ούτως ώστε οι κοινωνίες να μπορέσουν να επαναλειτουργήσουν παρά το πρόβλημα.
Είναι σαφές πως η κυβέρνησή μας επένδυσε ολοκληρωτικά στους ευσεβείς πόθους του πρώτου σεναρίου. Ένα χρόνο μετά, και συνειδητοποιούμε πως η πολιτική ανωριμότητα και η ανεπάρκεια του πολιτικού κατεστημένου που ταλανίζουν γενικότερα τη χώρα μας, εντρύφησαν και στο μείζον ζήτημα της πανδημίας.
Θεωρώ πως η κυβέρνηση απέτυχε ολοσχερώς να μεριμνήσει για τους δύο νευραλγικούς άξονες που καθορίζουν την έκβαση της πανδημίας και την επιστροφή της κοινωνίας στην κανονικότητα.
Καταρχάς, η κυβέρνηση επέδειξε κωλυσιεργία και μη αποφασιστικότητα σε ό,τι διέπει τις νοσοκομειακές υποδομές. Η στασιμότητα είναι εμφανής. Είχαμε έναν ολόκληρο χρόνο στη διάθεσή μας για αναβάθμιση των νοσοκομειακών μονάδων, για ενίσχυση του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού, για αγορά εξοπλισμού. Και όμως… Εξακολουθεί να υπάρχει ανεπάρκεια κλινών, το προσωπικό λυγίζει κάτω από τον φόρτο εργασίας, δεν προμηθευτήκαμε τον απαραίτητο αριθμό αναπνευστικών συσκευών, και καταλήξαμε να έχουμε 165 ασθενείς στα νοσοκομεία και να προκαλείται… πανικός! Στήσαμε εκ του προχείρου ένα νοσοκομείο αναφοράς που δεν διευκολύνει γεωγραφικά όλους τους πολίτες, που διαθέτει μόνο 75 κλίνες και καμία απολύτως ΜΕΘ!
Κατά δεύτερο μα εξίσου σημαντικό λόγο, η κυβέρνησή μας δεν προχώρησε στην έγκαιρη και αποτελεσματική προμήθεια εμβολίων. Επιπλέον, δεν προνόησε να διασφαλίσει τις παραγγελίες της και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως έπραξαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εγκλωβιστήκαμε στις αποφάσεις της ΕΕ, και αυτό μας στέρησε πολύτιμο χρόνο και, βεβαίως, αποτελεσματικότητα. Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά πάνω σε αυτό το θέμα, ειδικά σχετικά με την επιλογή της Κύπριας Επιτρόπου Υγείας. Το κυριότερο, ωστόσο, επιχείρημα είναι πώς αυτή η ατελέσφορη επιλογή βασίστηκε για ακόμη μία φορά σε κομματικά, μη ορθολογιστικά κριτήρια. Και για ακόμη μία φορά, προκύπτει το ακανθώδες ζήτημα της έλλειψης διαφάνειας και στιβαρών κριτηρίων στην επιλογή ατόμων.
Αδιαφορώντας για αυτούς τους δύο σημαντικούς πυλώνες, και με βεβιασμένους, τυχαίους, μη-επιστημονικά τεκμηριωμένους χειρισμούς, το μόνο που καταφέραμε είναι να αφήσουμε την Κύπρο ανοχύρωτη απέναντι στην πανδημία. Δαπανήσαμε δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς όμως να επενδύσουμε ούτε ένα σεντ στο μέλλον της υγείας, με την κοινωνία, την οικονομία, την παιδεία και τον πολιτισμό μας να έχουν κυριολεκτικά γονατίσει.
Έπειτα από έναν χρόνο, το μόνο που μπορούμε πια να πούμε με σιγουριά είναι πως η μικρή Κύπρος, που θα μπορούσε κάτω από άλλες συνθήκες να αποτελεί χώρα πρότυπο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, εξακολουθεί να είναι ανοχύρωτη. Οι ολέθριες επιπτώσεις αυτής της ανεπάρκειας και της ανωριμότητας θα μας συντροφεύουν, τον κάθε πολίτη ξεχωριστά, για πολλά χρόνια ακόμα.
Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε την προχειρότητα; Για πόσο καιρό ακόμα η διαφθορά θα μεγαλουργεί και αντί να οδηγούμαστε σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον θα καθηλωνόμαστε σε ένα σάπιο παρόν;
Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου
Αριστίνδην Υποψήφιος Βουλευτής ΔΗΚΟ