[Επιστολή που απέστειλα στον Κυπριακό τύπο όταν βρισκόμουν στο εξωτερικό και διάβασα περί των διαδηλώσεων των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα ενάντια στην Τουρκία. Καθώς, βέβαια, και τα διάφορα σχετικά σχόλια. Την παραθέτω αυτούσια με την ελπίδα να φτάσει στ’ αυτιά του φίλου μου του Σιενέρ Λεβέντ αλλά και οποιουδήποτε ήθελε να συνεισφέρει στο θέμα. Έναυσμα, το σημερινό του άρθρο https://kyklamino.org/ο-λάθος-δρόμος-της-εοκα/]
Υπο κάποιες πιο «κανονικές» συνθήκες, ας πούμε σε ένα παράλληλο με το δικό μας Σύμπαν, οι «Τουρκοκύπριοι» (Αγγλικής εμπνεύσεως όρος – “Turkish Cypriots” or “T/c”) θα ήταν πολίτες του Ελληνικού κράτους έχοντας θρησκεία το Ισλάμ. Ενός Ελληνικού κράτους που θα περιελάμβανε την Ελλάδα, διευρυμένη τουλάχιστον με την Κύπρο.
Βασική διαφορά, όσον αφορά την Κύπρο, θα ήταν το ότι στο παράλληλο Σύμπαν ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ θα εκατέληγε σε πραγματικήν αυτοδιάθεση και άρα ένωση με το υπόλοιπον του Ελληνικού κράτους. Χωρίς ΤΜΤ, χωρίς βάσεις και άλλες «διευκολύνσεις» των Άγγλων και η Τουρκία ΠΟΤΕ δεν θα είχεν στρατιωτική παρουσία (ΤΟΥΡΔΥΚ) ή «εγγυητικά δικαιώματα».
Στο δικό μας, όμως, Σύμπαν τα πράγματα κάπως αλλοιώς εξελίχθηκαν. Επήλθε συμβιβασμός. Ένας τεράστιος συμβιβασμός που προέβλεπε
-
αντί ενώσεως «ανεξαρτησία» με ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ βάσεις της Αγγλίας, την μετατροπή της Ελλάδας από πατρίδα σε «εγγυήτρια» δύναμη του αποτελέσματος της τερατογένεσης. Με την επίπλαστη «μητέρα-Πατρίδα» των Τ/κ η οποία ελέω Άγγλων αποικιοκρατών και δουλικότητας της τότε Ελληνικής κυβέρνησης κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα εξυπηρέτησης των «στρατηγικών της συμφερόντων». Με το «διεθνές νομικό πλαίσιο» Ζυρίχης-Λονδίνου αποκτά στρατιωτικήν παρουσία στην Κύπρο.
-
ένα ρατσιστικό σύνταγμα με κατάφορες διακρίσεις βάσει θρησκείας και σταθμισμένων ψήφων δημιουργώντας κράτος εν κράτι με τον διαχωρισμό των εξουσιών(δυσανάλογα υπέρ των Τ/κ) μεταξύ των δυο κοινοτήτων.
Διερωτούμαι, πώς είναι δυνατόν να νοιώθει κανείς περήφανος για μια σημαία που συμβολίζει αυτόν τον συμβιβασμό;
Για να επιζήσει η Κύπρος ο συμβιβασμός θα έπρεπε να γίνει έντιμος και δίκαιος. Να εξαφανιστούν οποιοιεσδήποτε διακρίσεις και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Αλλά Αγγλία, Τουρκία και Ντεκτάς άλλα είχαν …μαγειρέψει.
-
κάποιοι «Έλληνες», είτε αμβλύνοες είτε χρηματισμένοι, συνέδραμαν σε διάφορες …βρεττανιές* ενισχύοντας το «οι δυο κοινότητες δέν μπορουν να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο»
-
και παρά τους Ιχσάν Αλί, Ντερβίς Καβάζογλου, και άλλους γνήσιους αγωνιστές, είτε λόγω ανάλογης αμβλύνοιας είτε λόγω Τούρκικης βίας (μέσω ΤΜΤ, Ντενκτας και σία) το ίδιο παραμύθι πέρασε στο «σύνοικο στοιχείο», πιο έντονα και πιο ουσιαστικά.
Τόσον η Κεμαλική όσον και η νεο-Οθωμανική προπαγάνδα ολίγον διαφέρουν απο τον Γκαιμπελισμό. Όταν για πενήντα τόσα χρόνια το «σύνοικο στοιχείον» βομβαρδίζεται από τη μαμά-Τουρκία και τους εδώ γκαουλάϊτερ της, με τα ίδια ψεύδη τί το θετικό για εμάς αναμένομε να πιστεύουν οι λεγόμενοι Τ/κ;
Αντιλαμβάνομαι ότι τα μέλη του κινήματος «Γιασεμί» τυλίχτηκαν την Κυπριακή σημαία σε αντιπαράθεση με αυτήν του ψευδοκράτους. Θα επερίμενε κανείς να υψώσουν ελληνικές σημαίες;
Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο κρατούσαν σημαίες της Τουρκίας και του ψευδοκράτους. Οι αρχηγοί ή κομματάρχες τους μας είπαν ότι θέλουν να αυτοκυβερνηθούν στην «χώρα» τους. Ποιάν «χώρα», τα κατεχόμενα; ολόκληρη την Κύπρο;
Πολλά έχουν γραφτεί για το θέμα. Στέκομαι μόνο στην ανοικτή επιστολή του σωματίου Αδούλωτη Κερύνεια προς τους Τ/κ και απλά προτρέπω τους πάντες να την διαβάσουν εξ ολοκλήρου και να κάτσουν να σκεφτούν τί λέει. Είναι άριστη τροφή προς σκέψη και ίσως κάποιαν ανάλογη δράση.
Χαιρετισμούς,
—
Φοίβος Σπάρος
—
*όρος που διάβασα σε ένα απο τα «Χαιρετίσματα στην εξουσία» του Γ. Σέρτη
Παρακαλώ σκεφτείτε το περιβάλλον – είναι απαραίτητο να τυπωθεί αυτό το μήνυμα;