97 χιλιάδες Τουρκοκύπριοι διαθέτουν ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, λέει. Ανάμεσα σε αυτές τις 97 χιλιάδες είναι και ο Ερσίν Τατάρ. Και επιπλέον την πήρε πριν απ’ όλους. Τον Ιούνιο του 2000. Τότε οι πύλες ήταν κλειστές ακόμα. Όσοι ήθελαν να πάρουν αυτό το διαβατήριο μπορούσαν να το πάρουν μόνο με βοήθεια φίλων τους στον νότο. Έκαναν μια εξυπηρέτηση και στον Ερσίν Τατάρ. Εμείς δεν ήμασταν τόσο τυχεροί όσο ο Τατάρ. Ακριβώς την περίοδο που εκείνος πήρε κυπριακό διαβατήριο από τον νότο, εμείς κατηγορούμασταν στον βορρά ως κατάσκοποι των Ελληνοκυπρίων. Είχαμε συλληφθεί εκ μέρους του στρατηγού ως κατάσκοποι. Οι σχέσεις μας με την ελληνοκυπριακή πλευρά ελέγχονταν εξονυχιστικά. Είχε βιντεοσκοπηθεί μυστικά ακόμα και η συνάντησή μας με Ελληνοκύπριους και Έλληνες δημοσιογράφους στην Πύλα. Ο ανακριτής στο αστυνομικό τμήμα μάς υπέβαλε ερωτήσεις για τις σχέσεις μας με τον πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Κύπρου Ανδρέα Καννάουρο και τον αγαπητό φίλο μας Ιμπραχίμ Αζίζ. Ένας εκ Τουρκίας ανακριτής, όχι Κύπριος. Ένας λοχαγός! Τελικά ενώ γίνονταν όλα αυτά, ο Ερσίν Τατάρ έπαιρνε κυπριακό διαβατήριο από την πίσω πόρτα. Κανείς όμως δεν αποκαλούσε εκείνον «οπαδό των Ελληνοκυπρίων». Εμάς αποκαλούσαν.
Το δήλωσε ο Αναστασιάδης. 97 χιλιάδες Τουρκοκύπριοι διαθέτουν ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, λέει. Ανάμεσα σε αυτές τις 97 χιλιάδες συμπεριλαμβάνεται και ο Ερσάν Σανέρ. Την πήρε και αυτός πριν απ’ όλους μας, όπως ο Τατάρ. Και πάλι όταν ήταν κλειστές οι πύλες. Πώς την πήρε; Να σας πω. Τότε είχαν περάσει στον βορρά από τον νότο ως προσκεκλημένοι μια ομάδα Ελληνοκύπριοι συντεχνιακοί. Ήταν καλεσμένοι των εκπαιδευτικών μας. Είδαν την κατεχόμενη περιοχή. Και ζήτησαν να πάνε και στην Αμμόχωστο, λέει. Τους πήραν ο Σενέρ Ελτσίλ και οι φίλοι του. Μόλις ήρθαν στην Αμμόχωστο ρώτησαν: «Ψάχνουμε κάποιον. Μπορείτε να τον βρείτε;». «Ποιον;». «Τον Ερσάν Σανέρ και τη σύζυγό του». «Τι θα τους κάνετε;» «Τους φέραμε τα διαβατήριά τους. Θα τους τα δώσουμε». Έψαξαν και βρήκαν τον Ερσάν Σανέρ και του παρέδωσαν τα διαβατήρια. Εκείνη την περίοδο ο κ. Ερσάν ετοιμαζόταν να πάει στην Αμερική μαζί με τη σύζυγό του. Και χρειάζονταν πολύ το κυπριακό διαβατήριο.
Φυσικά δεν επικρίνω κανέναν επειδή πήρε κυπριακό διαβατήριο. Αντιθέτως, τους συγχαίρω. Στο κάτω-κάτω είναι και εκείνοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλά κοιτάξτε το εξής τώρα. Θυμώνουν στον Αναστασιάδη που τους αποκάλεσε «συμπολίτες μου». Και τι θυμός. Θα τον πνίξουν σε ένα κουτάλι νερό. Αν τον δουν πάνω από ένα πηγάδι, θα τον σπρώξουν μέσα. Αφού τους πείραξε τόσο πολύ ακόμα και η λέξη «συμπολίτης», να πάνε να παραδώσουν αμέσως τις ταυτότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας που πήραν. Τους απευθύνω έκκληση απ’ εδώ. Επιστρέψτε τις. Πείτε εμείς είμαστε πολίτες μόνο της κυρίαρχης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Αποδείξτε ότι είστε εγγόνια των Οθωμανών και Τούρκοι γιοι Τούρκων.
Ο Αναστασιάδης υπέβαλε μια ερώτηση στον Τατάρ. Είπε το εξής: «Μήπως οι 97 χιλιάδες Τουρκοκύπριοι που κατέχουν ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να ντρέπονται γι’ αυτό;». Απάντησε Ερσίν. Εσύ ντρέπεσαι; Απάντησε και εσύ Ερσάν. Ντρέπεσαι; Αν ντρέπεστε κάψτε τα. Κάψτε τα στο Σαράι! Να το δει ο λαός! Να χειροκροτήσει! Να δουν όλοι τούς Τούρκους γιους Τούρκων!
Κοιτάξτε και τι είδηση υπάρχει. Το ΑΚΕΛ θα αναλάβει κοινή πρωτοβουλία για την ομοσπονδία, λέει. Θα συναντηθεί με τουρκοκυπριακά κόμματα γι’ αυτό, λέει. Να συναντηθεί φυσικά. Αλλά γιατί το θυμήθηκε τώρα αυτό και όχι στη Γενεύη; Μήπως εκεί δεν θα μπορούσαν να έκαναν μια κοινή διάσκεψη Τύπου; Μήπως η Γενεύη δεν είναι κατάλληλο μέρος για να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί στον κόσμο; Τότε; Θα περνούσαν όλοι μαζί μπροστά από τις κάμερες. Και θα διακήρυτταν στον κόσμο. «Όχι στα δύο κράτη, ο μόνος δρόμος είναι η ομοσπονδία», θα έλεγαν. Χάθηκε και αυτή η ευκαιρία. Έλεγαν ότι τούτοι οι Κύπριοι δεν έχουν μυαλό και δεν τους πίστευα. Πάλι δεν τους πιστεύω. Υπάρχει μυαλό. Βούληση δεν υπάρχει. Υπάρχει ανοησία. Δεν υπάρχει παλικαριά!